Vanaf mijn eerste herinneringen ben ik altijd op zoek geweest naar antwoorden over wat onze wereld maakt zoals deze is. Het willen verklaren en daarmee kunnen begrijpen is altijd een grote drijfveer voor mij. Hoewel ik er achter ben gekomen dat er genoeg te beantwoorden blijft kan ik nu vele zaken laten rusten en accepteren zoals ze zijn.
Misschien is niet alles te verklaren. Het is in ieder geval niet echt belangrijk. Het ervaren van rust door het 'willen weten' los te kunnen laten en het accepteren van dat wat is toe te laten, heeft mij enorm veel gebracht.
Ik ben dankbaar dat ik het jarenlang door het leven heen ploeteren, met zelfs zelfmoordplannen, heb kunnen verruilen voor een gemakkelijk en plezierig leven met voldoening.
Dat overtuigingen die ik van kinds af aan heb gehad steeds vaker worden onderschreven door wetenschappelijk bewijs maakt dat ik mijn 'eigen wijze' kop durf te blijven volgen.